Είναι βέβαιο ότι σα χώρα κάτι δεν κάναμε καλά. Για την αλήθεια πολλά δεν κάναμε καλά. Άκουγα κατά καιρούς το πόσο σπουδαίος λαός είμαστε εμείς οι Έλληνες, πόσο περήφανος και άλλα τέτοια ωραία όμορφα. Κάποτε όμως έρχεται ο χρόνος να αναρωτηθούμε: είμαστε τελικά στ’ αλήθεια τόσο ξεχωριστοί και περήφανοι;

Α) Τότε γιατί κοιτάξαμε όλοι να κάνουμε τα παιδιά μας επιστήμονες λες και ήταν προσβλητικό να γίνουν υδραυλικοί ή οικοδόμοι; Ρωτήστε πόσα έβγαζε ένας καλός υδραυλικός και θα βεβαιωθείτε ότι έβγαζε τουλάχιστον διπλάσια από έναν γιατρό που δεν έπαιρνε εξτραδάκια ή έναν δάσκαλο που δεν έκανε ιδιαίτερα. Γέμισε η Ελλάδα επιστήμονες, ανέργους, περιθωριοποιημένους και για να βρεις σοβαρό τεχνίτη σήμερα πρέπει να μπεις στις αναζητήσεις του Ερυθρού Σταυρού. Χώρια ότι δεν παράγουμε ούτε σπίρτα!

Β) Τότε γιατί οι μισοί κοιτάξαμε να γίνουμε στελέχη του ευρύτερου δημόσιου τομέα και οι άλλοι μισοί ανοίξαμε μαγαζιά που πουλούσαν εισαγώμενα είδη τα οποία πουλούσαμε 20 φορές την τιμή τους (και λίγο λέω αφού τα παπούτσια που αγοράζετε 70 ευρώ στις εκπτώσεις ο εισαγωγέας τα έχει φέρει με...3-4 ευρώ το ζευγάρι) αφού ως χώρα δεν παράγουμε και τίποτα σπουδαίο. Και ολίγον πολιτισμό που πουλούσαμε, πάει κι αυτός, όταν κάποτε τα είδωλα της Ελλάδας ήταν ο κορυφαίος μουσικός όλου του κόσμου τον 20^ο αι. Μ. Χατζιδάκις και σήμερα είναι η κάθε αποτυχημένη αρτίστα ή τα ριαλιτόπαιδα που προσκυνόνται ως θεοί.

Γ) Τότε γιατί είμαστε η μόνη χώρα της Ευρώπης όπου δεν εφαρμόζονται οι νόμοι και χρειάζεται ένας μόνο νόμος που να λέει «ισχύουν όλοι οι άλλοι νόμοι»; Η νομιμότητα είναι το κορυφαίο ζητούμενο για μια χώρα. Και επειδή αυτά φαίνονται θεωρητικά: παραβίαση της νομιμότητας στην καθημερινότητα να μην υπάρχει πεζοδρόμιο για πεζούς από καβαλημένα αυτοκίνητα, να περνούν κάθε φανάρι με κόκκινο 3-4 αυτοκίνητα (σιωπηρός νόμος), να θες σχολικό τροχονόμο για να σταματήσεις σε διάβαση όπου περνούν παιδιά, να μην παραχωρείς τη σειρά σου σε έγκυο, να..., να..., να...

Δ) Τότε γιατί είμαστε η πρώτη χώρα σε παχυσαρκία, σε κατανάλωση αλκοόλ, στο κάπνισμα, σε τροχαία, σε παραβάσεις, σε εργατικά ατυχήματα, σε δεκάδες άλλες διόλου τιμητικές κατηγορίες;

Ε) Τότε γιατί στην κακή και πανάκριβη Αμερική (Η.Π.Α)  τρόφιμα πωλούνται στη μισή τιμή από την Ελλάδα και το 40% των Αμερικανών καταναλώνουν βιολογικά τρόφιμα και προϊόντα ενώ εμείς μόλις το 8%; 

Έι, κάτι έχει συμβεί εδώ! Έτσι είμασταν πάντα; Όχι ακριβώς αλλά και λίγο ναι. Και ποιος έφταιξε; Και είναι όλοι οι Έλληνες έτσι; Και τώρα τι γίνεται;

ΟΧΙ, δεν είναι όλοι οι Έλληνες έτσι, αλλιώς μάλλον τώρα δε θα υπήρχαμε. Αλλά όταν πήγαμε μετανάστες στη Γερμανία ή αλλού και βρήκαμε νόμους και κράτος που δεν αστειευόταν, κατά έναν περίεργο τρόπο καθίσαμε σούζα.

Και φταίξαμε ΟΛΟΙ. Γιατί αυτά τα «φταίνε οι πολιτικοί, φταίει η Αμερική, φταίνε οι Εβραίοι» είναι αστεία.

Όταν εγώ είμαι όλη ημέρα στην τηλεόραση φταίνε οι κακοί Εβραίοι που δε με αφήνουνε να ξεχωρίσω.

Όταν εγώ προτιμώ να παίζω 2 ώρες την ημέρα ΚΙΝΟ ή πασιέντζα από το να κάνω μια βόλτα με το παιδί μου ή να διαβάσω ένα βιβλίο, φταίει η Αμερική.

Όταν εγώ πιάνω τη ράμπα του αναπήρου, φταίνε οι πολιτικοί ή που φτιάξανε τη ράμπα ή που δεν έχουνε παντού μια κάμερα να παρακολουθούν πόσες παρανομίες και ασυναρτησίες θα κάνω κάθε δεκάλεπτο.

Όταν εγώ ταίζω κάθε μέρα το παιδί μου λουκάνικο και πατάτες τηγανιτές «γιατί δεν τρώει τίποτε άλλο», φταίει ο Καποδίστριας που έφερε τις πατάτες στην Ελλάδα.

Πάντα κάποιος άλλος φταίει και ποτέ εμείς. Πώς γίνεται αυτό, καλέ μου Έλληνα και Έλληνα πολίτη; Ακόμα και με τη λογική αυτή να πάω, τους πολιτικούς που όλοι τόσο κόπτονται να υβρίζουν, μάλλον κάποιοι τους εκλέγουν. Και όταν φωνάζαμε αυτό το περίφημο «κλέφτες, κλέφτες» έξω από τη Βουλή για τους 300, θα έπρεπε να γυρίζουμε και προς τα κάτω, προς το πλήθος και να αναζητήσουμε πόσοι από αυτούς έχουν φοροδιαφύγει, έχουν στερήσει έσοδα για να φτιαχτούν νοσοκομεία και σχολεία, πόσοι έχουνε σε κάθε ευκαιρία επιχειρήσει να φάνε κι αυτοί ένα παραδάκι, ένα ξεροκόμματο αφού «όλοι τρώνε»;

Όταν θα αντιληφθούμε ότι δε θα αλλάξει ποτέ τίποτα αν δεν αλλάξουμε την ελάχιστη μονάδα αυτού του κόσμου, δηλαδή το εγώ μας, τότε...μην περιμένετε και πολλά. Σε ένα μόνο ελπίζω: μήπως κάποια από ετούτα τα παιδιά που τώρα ξεπετιούνται και μεγαλώνουν, γίνουν ευφυέστερα και καλύτερα από εμάς και αξιωθούν να κάνουν απεργίες όχι επειδή τους κόψανε 40 ευρώ αλλά επειδή οι οδηγοί δε σταματούν ποτέ στις διαβάσεις για να περάσουν οι πεζοί. Έγινα πολύ κακός; Το ξέρω!! Συγνώμη!!